भानेन्द्रकुमार सम्बाहाम्फे
हेर न हेर, उत्तरतिर, चाँदी झैं हिमाल् टल्केको
फर्केर हेर, दक्षिणतिर, सुन झैं धान फलेको
नियाली हेर, पहाडलाई, योद्धा झैं सधैं उभेको
त्यही हो मेरो, नेपाल देश, साँच्चैको स्वर्ग धर्तीको
गुराँस फुल्दा, रम्दछ वन, पहाड हुन्छ जवान
त्यो लालुपाते, जाही र जुही, सुन्दर मेरो बगान
नाग्बेली बग्ने, हजार नदी, हजार खोला दोभान
रङ्गी र चङ्गी, प्रकृति राम्रो, देश छ मेरो महान
मुनाल डाँफे, याक र चौंरी, चिनारी खासा हिमाली
उत्सव हुन्छ, गाउँदै नाच्दा, वनमा मयुर कोइली
मारुनी बालुन्, झ्याउरे हुड्का, संस्कृति राम्रो नेपाली
सोरठी पालाम्, गाइने लय, चलन खासा नेपाली
गण्डकी कोशी, कर्णाली भेरी, मेट्दछन् तृष्णा देशको
पूर्वको मेची, त्यो महाकाली, रोक्दछन् कदम् वैरीको
दुःखका साथी, भञ्ज्याङ्ग पाटी, द्यौराली अनि चौतारी
सगरमाथा, वीरको गाथा, गोर्खाली मेरो चिनारी
काठमाण्डौ ।
२०६६/०१/२४
