गजल

बसन्त मोहन अधिकारी

हाँसेको देख्छन् सबै मलाई
म दुःख पोखु खैं कसलाई

कहाँ छौ तिमी आउँन प्रिय
जिउँदै यहाँ दिए जलाई

पाए त चोखो त्यो आत्मालाई
म बसन्त हुँ दिन्छु पलाई

स्वार्थी दुँनिया मतलवी छ
खोज्दैछु निस्वार्थी मनलाई

सक्दिन ढाट्न म आफैंलाई
जलाई राछु बसन्तलाई