गोहीको आसु

दिलिप योन्जन

रोपे हुन्थ्यो झिरले मलाई, किन उन्छौ पिरमा सधैई
किन झार्छौ गोहीको आसु, भित्र भित्रै कच२ चपाई।

छोड्नु नैरहेछ दोबाटोमा मलाई,झुटो नाता किन जोडेउ
पबित्र माया झुटो भनी, ब्याथै किन बदनाम गर्छेउ
किन सियोले मुटु घोच्छउ, चट्टै काट घाटी मेरोई
किन झार्छौ गोहीको आसु, भित्र भित्रै कच२ चपाई।

हास्नु नैरहेछ रुवाई मलाई,मायाको खेल किन खेलेउ
बाचा बन्धन आफै तोडी, बिना कसुर दोशी पारेउ
मर्यो भन्दै किन हिड्छेउ,जलाउ चितामा जिउदै मलाई,
किन झार्छौ गोहीको आसु, भित्र भित्रै कच२ चपाई।

अस्टिन, अमेरिक