आचार्य प्रभा
त्यही नमीठो पीडाले घाऊ बनी चस्किए म ।
पल, पल आउँछ याद ,बाडुलिको हिक्का बनी
तिम्रो तस्बिर अङालेर केही समय मस्किए म ।
कल्पनामा आउछौ तिमी आँखाभरी मात बोकी
तिमीलाई दंग्याएर कहिले कही ठस्किए म ।
जब बोल्छौ भावनामा तिमीभित्र हराइेदिन्छु
यथार्थमा नपाउदा निरश बनी खस्किन्छु म ।
(अमेरिका )
No comments:
Post a Comment