सृष्टिको ढुकढुकी तिमी

हिमाल सुब्बा गुराँस

आफ्नो अंगालोभरि
सागरको पानी उठाएर
हिमाल पर्वतमा सबैतिर
तिमी वृष्टि गराउँछौ
फेरि
तिमी सागरमा पुग्छौ।
पृथ्वी झैं
पृथ्वी वरिपरि फन्को मार्र्छौ ।
कतै संयोग त
कतै तिमी वियोग गराउँछौ । गर्र्छौ
डाँडावारि खेल्दै
डाँडापारि विलय हुन्छौ ।
जब
तिम्रो विविध आकृतिभित्र हराउँछु ।
कतै आफू निर्मित
कतै विनिर्मित हुन्छु ।
निलो आकाश
तिमीले थामी राखेकोछौ ।
अनि
जीवन जगत सकलमा
तिम्रो रङ्ग छरिएको छ ।
तिमी छौ र त
जीवन जगत र यो सृष्टि छ ।
यसरी
सदा जीवन जगत
र सृष्टि तिमी थामी राख ।

चलाचुली - ३
अर्नाखाडी ,र्इलाम