परिहास सुब्बा
धारहरुले कहिल्यै
काट्न छाडेका छैनन् ।
हार्नेहरुले अर्को पल्ट जीते पनि
जीत्नेहरुले फेरी खेल्दा हारे पनि
जस्तै जस्तै
उकालोहरु चढ्न छाडेनन्
ओह्रालोहरु नझर्न मानेनन्
उस्तै गरी युगान्त सम्मलाई
आकारमा बद्लिए
रुप सम्म बद्लिए
तर काट्न छाडेनन् ।
हेप्पीनेहरु तात्तिए पछि
मात्तिनेहरु आत्तिए
तब युद्ध शुरु भयो
भीडन्तको निगरानी भीत्र
मृत्युहरु रहे
मान्छेले मान्छे मार्नु
कहां सम्मको मानबता हो
जब महाभारत युद्धमा
रामले रावण मारि दुनियांको मन जीते
सोच्नै पर्ने भो
अमरसिंह हरुले ईतिहास भीरे
उसै गरी ।
धारहरु हिंसा सँगै पनि बाँचीरहे
अरु अरु मरिरहेको बेला
अन्ततोगोत्व
धारहरु धार नै रहिरहे
अमरिसंह जस्तै
राम हरु राम नै रहे
धारहरु जस्तै
सिर्फ रुपमा बद्लिए
आकारमा बद्लिए
तर
युगान्त सम्मलाई धारहरुले
नकाट्न मानेनन्
काट्न छाडेनन्
बस् जुगौं देखि काटिरहेछन् ॥
No comments:
Post a Comment