लोकेश याक्थुङ्बा
टाढा-टाढा जाँदैछु म,सायद अब भेट हुन्न होला
अधरमा राखेको पिरतीले,यो मनलाई छुन्न होला
गन्तब्यहीन पाइलाहरु,खोइ?कहाँ पुगेर रोकिने हुन
सफलताले चुम्ने हुन या,बिच बाटैमा ठोकिने हुन
जीर्ण-जीर्ण कल्पनाहरु,अब चाँही म बुन्न होला
अधरमा राखेको पिरतीले,यो मनलाई छुन्न होला
बाध्यताको घुम्टो ओडेर,बिछोडको लाज छोपी जाँदैछु
फूल जति तिमलाई छाडी,काडां सबै आफ्फैसँग लाँदैछु
रुदाँ रुदै आँशु सबै रित्तिसके,अब चाँही रुन्न होला
अधरमा राखेको पिरतीले, यो मनलाई छुन्न होला।
फाकुम्बा,ताप्लेजुङ
No comments:
Post a Comment